Lieve's bundel Grijs Blauw

In haar gedicht "Door de jaren heen" drukt Lieve uit, hoe ze evolueert in de benadering van haar eigen ziekte.

"Anders moet je eens geregeld uw bekken kantelen", zei de kinesist.
Oooh... dat is een makkie, dacht Lieve...

en nu probeert ze dit te onderhouden, en ’s morgens is dit een van de eerste dingen die ze doet; haar bekken kantelen en terwijl haar rug masseren(vanuit de tai-chi).

Lieve schreef een klein gedichtje over gordelroos of zona....Dit sluit perfect aan op de vraag aan de reumatoloog van vorige week!

Meer info op raliga.be over: “ZONA”

Lieve bruist van het goede gevoel in haar gedicht "Weinig of geen pijn"

In haar gedicht 'EINDELIJK TERUG EEN ZALIG GEVOEL!' schreeuwt Lieve het uit van blijheid, omdat ze na een lange tijd terug van de pijn is bevrijd.

In haar gedicht 'K zou zo graag eens... hunkert Lieve ernaar om terug zichzelf te zijn, zoals vroeger...
zonder pijn...

In haar gedicht "Zwarte Gaten" bruist Lieve van enthousiasme door positief in het leven te staan, de kleine dingen die wel nog kunnen meer te waarderen of anders te bekijken en vooral: NIET OP TE GEVEN.

In het gedicht 'ZALIG GOED GEVOEL' is Lieve zich bewust van het zalig gevoel, zonder pijn te zijn, ook al is er soms twijfel.

In haar gedichtenbundel Grijs Blauw schrijft Lieve haar eigen gevoelens en strijd weg. In de eerste plaats voor zichzelf maar ze deelt graag haar ervaringen, in de hoop anderen een riem onder het hart te steken dankzij de herkenbaarheid van haar verhaal.
Ondanks moedeloosheid en soms zelfs wanhoop, slaagt zij er zich telkens weer doorheen en bovenal verliest zij er haar gevoel voor humor niet bij.
Lees in ZENUWPIJNEN hoe ze het hoofd biedt aan depressie en nieuwe pijnen.