Bundel Grijs Blauw - 2013

Even bezinnen naar aanleiding van de jaarwisseling.
In haar gedicht '2013' beschrijft Lieve wat een bijzonder moeilijk jaar zij achter de rug had maar hoe de steun en hulp van haar kinesisten haar hielpen.

2013
tweeduizend dertien
was niet zoals ik 't had voorzien

twijfel over mezelf twijfel over pijn
'k wist zelfs niet dat dit kon zijn

vragen die de kop opsteken
antwoorden die soms ontbreken
of andere die moeilijk bleken

dikwijls onbehagen goed gevoel met vlagen,
geregeld door pijn weer ineengeslagen
afwisselend goede en mindere momenten, helblauwe tot grijze gedachten
't was helemaal niet zoals ik 't verwachtte

kiné voor mijn ribben, voor mijn rug en schouders
't was een jaar voor volhouders
volhouden en nog eens volhouden
een werkwoord van veelvouden

dikwijls had ik bevestiging nodig van wat ik voelde
omdat er steeds iets anders woelde
pijn bevestigen, pijn doen verdwijnen
zorgen dat ik de zon zag schijnen
daar had ik mijn kinesisten voor
kinesisten met een luisterend oor
met uitdagingen, met oefeningen en soms waren het zelfs hele kleine zinnen
die me opnieuw deden bezinnen

het was jullie bevestiging, jullie uitleg over hoe jullie het zagen,
jullie antwoord op mijn vragen
die mij meestal terug kracht en goesting gaven

door jullie was 2013 voor mij minder zwaar
en dit zeg ik niet zomaar
't is gewoon hoe dat ik dat ervaar

maar 'k hoop toch … dat 2014 er terug anders uit mag zien
en ik hier minder moet zijn, misschien
In elk geval : dank u, dank u wel, merciekes, dank u, merciekes, dank u wel
(deze regel hierboven is omdat ik weet, dat ik dat soms als eens vergeet
maar dat eigenlijk wel iedere keer wil zeggen )deze tekst was voor mijn kinesisten bestemd maar die vonden hem zwaar, terwijl ik hem als ‘dank’ bedoeld had voor 't zwaar jaar dat ik met hun was doorgeraakt!)

bijvoegsel bij 2013

2013 was voor mij wel zwaar
maar 't was echt GEEN ongeluksjaar
want weten wat er mankeert doet deugd
en momenten zonder pijn geven dubbele levensvreugd
dan kan ik zo genieten van de kleinste dingen
dan loop ik te fluiten of te zingen
en dingen die ‘normaal’ waren voordien
ben ik heel anders gaan bezien
ik kan zo genieten van de mooie natuur en ik kan me creatief uitleven
en zo alles dieper beleven

Toen viel het me bijzonder zwaar, dat ik zo probeerde me door alles door te werken, en positief te blijven, en dat men toch begon te twijfelen of ik depressief werd. ook al wist ik dat dit uit bezorgdheid gebeurde. Het viel me ‘echt’ zwaar. Allezins, toch enkele dagen, tot dit verder uitgeklaard werd.
vandaar heeft volgende tekst voor mij veel waarde :

‘Als je in de diepste zee bent gevallen
kijk dan of er vis in je zakken zit.’

Voor mij was 2013 een visrijk jaar en groeide ik uit tot bewonderaar en bovendien weet ik dat ook tegenwind gaat liggen

’ k zie het echt wel zitten
'k weet dat ze er mee bezig zijn
door die gedachte krijgen ze me niet klein

Nieuwsbrief december 2016, primeur 2