Verslag daguitstap naar Gent op 4 juni 2009

Opgelet: Dit is een verouderd artikel uit ons archief. De inhoud kan inmiddels niet meer van toepassing zijn.

Zoals elk jaar hadden Pauline en Henri, twee van onze leden, gezorgd voor een ontspannend dagje uit. Drieëndertig enthousiaste mensen stonden om half acht klaar om naar het mooie Gent, een van de oudste steden in ons land, te vertrekken. Maar voor we de stad van Keizer Karel met zijn statige Sint-Baafskathedraal en het roemrijke Belfort zouden kunnen bewonderen, moesten we toch een hele tijd in de bus zitten. Omdat dit voor veel van ons als RA-patiënten niet evident is, was de tussenstop in Laarne echt wel nodig. Een lekkere koffiekoek met rozijnen en enkele heerlijke tassen koffie verzachtten vlug de pijn van de lange rit.
Aangekomen in Gent stond "Gandaham" op het programma. Om het bedrijf te bezoeken moesten wij allemaal een plastic jasje en mutsje dragen.

Vooral dat laatste zorgde voor hilarische toestanden. Er werden regelmatig grapjes over gemaakt die telkens uitmondden in stevige lachbuien. Na het zien van al die duizenden hespen was het tijd om de innerlijke mens te versterken. Er wachtte ons een heerlijke maaltijd in een Gents restaurant.
Daarna kregen we een uurtje vrij. Hét moment om te verpozen op een terrasje of een bezoekje te brengen aan één van de vele monumenten die de stad rijk is.

We hadden het geluk dat die dag  "kraampjesdag" was. Voor ons was het uurtje eigenlijk veel te kort.
Iedereen keek toch wel uit naar het bezoek aan het Illuseum. We wisten niet wat we moesten verwachten. Zelfs alleen al de naam leek ons een mysterie. Het werd echter snel duidelijk. Het museum dompelt de bezoeker onder in een wereld vol gezichtsbedrog. Hier luidt het spreekwoord: "eerst zien en dan geloven". We maakten een wandeling tussen meer dan 100 visuele illusies en lieten ons beetnemen door fascinerende tekeningen en rare voorwerpen. Maar vooral de goochelshow als afsluiter was een schot in de roos. De goochelaar speelde in op zijn publiek wat onze lachspieren danig op de proef stelde. Nog nagenietend van deze ontspannende namiddag reden we terug naar Laarne voor een uitgebreid avondmaal, waarna het tijd was om terug te keren. Zoals de traditie het wil zorgde Peter weer voor de nodige sfeer in de bus met enkele meezingers.

Een dag om zeker niet te vergeten!

Greet