Er even tussenuit geweest.
Af en toe heb ik nood aan wat "absolute rust". Niet in de betekenis van languit in de zetel te liggen of lekker lang uitslapen. Neen, rust in mijn hoofd. Alles even opzij zetten en niet te veel denken. De laatste maanden hebben mij geestelijk uitgeput en ik merk dat dit nu ook lichamelijke gevolgen heeft.
Acht maanden heb ik kunnen overbruggen met MabThera maar nu krijgt mijn RA weer de bovenhand. De tekenen waren al enkele weken duidelijk maar ik heb ze bewust genegeerd. Ik wou genieten van mijn vakantie en had geen tijd om mij ongerust te maken. Maar nu kan ik er niet omheen. Moe opstaan, moeite hebben om mijn eerste passen te zetten na een nachtje slapen door die stijve gewrichten, weer dat doosje pijnstillers op mijn nachtkastje. Ik weet genoeg.
