Vandaag een klein drama meegemaakt!
Al enkele jaren huist er in onze kersenboom een koppeltje tortelduiven. Jaarljks brengen ze tweemaal een nest van twee jongen groot. Met als resutlaat dat er nu al een achttal zich in en rond onze tuin amuseren. Eén van hen had vandaag pech. Een sperwer dook eensklaps op uit het niets en pikte er in de vlucht één uit om ze daarna smakelijk onder de struiken op te peuzelen. Wreed zou je misschien denken, maar moet niet iedereen eten?
Ondertussen is het drie weken geleden dat er bij mij een bloedonderzoek is gebeurd. Het vorige gaf een positief resultaat. Mijn witte bloedcellen waren eindelijk gestegen naar het veilige aantal van 4300. Deze week was het duidelijk minder gunstig. Met 2300 zit ik opnieuw behoorlijk onder wat het zou moeten zijn. Het was even zuchten maar hopelijk blijft het bij deze ene keer en normaliseert alles snel. De huisarts panikeerde nog niet. Hij kon me toch een beetje geruststellen met de woorden “we zien wel wat de uitslag binnen drie weken zal zijn. De moed niet opgeven.”
