Twee dagen zijn voorbij na mijn tweede baxter met MabThera.
Buiten het feit dat ik erbarmelijke slechte aders heb om een infuus te steken, leverde het toedienen ook dit keer geen noemenswaardige problemen op. Even een heel lage bloeddruk. Maar dat gebeurt wel meer verzekerde mij de verpleegster van dienst. Maar toch weer die hoofdpijn! Ik heb er zelfs een misselijk gevoel van. Hopelijk betert het snel alhoewel het vorige keer wel een week duurde voor ik de pijn stilletjes voelde wegebben.
Maar dit alles is niets in vergelijking met de verschrikkelijke vermoeidheid. Moe gaan slapen en heel moe opstaan. Terwijl ik bijna een ganse nacht doorgeslapen heb. Zouden andere mensen die behandeld worden met MabThera hetzelfde ondervinden?
Wat mij op dit moment het meeste wringt is het feit dat ik nog altijd 7.5 mg cortisone per dag moet nemen. Tijdens mijn laatste bezoek aan de reumatoloog op 13 augustus heb ik gevraagd om de dosis te verminderen maar dat zag hij dan weer niet zitten. Zijn verantwoording deed me wel even schrikken. Hij vertelde mij dat ik iemand ben die goed reageer op nieuwe medicatie maar dat hij merkte dat mijn lichaam ook snel weer een bepaalde weerstand opbouwt tegen deze medicatie. Het gaat een tijd goed maar om één of andere reden houdt het dan op en zet de RA weer de aanval in. Voor hem is de cortisone iets wat ik broodnodig heb en zeker niet mag laten. Hoe meer ik er over nadenk, hoe meer ik hem moet gelijk geven. Zeker bij Remicade en Humira was dit het geval. Van vandaag op morgen werkten deze producten niet meer bij mij.
Hopelijk is mijn behandeling met MabThera nu de juiste! Ik hou er in ieder geval de moed in!
